In alle eerlijkheid: vooraf zou ik nooit zelf gekozen hebben voor een paardencoach-sessie.

Vanwege een traumatisch ongeluk met paarden op mijn 17e, hield ik me er liever ver van. Gaandeweg de jaren raakte ik niet meer direct in paniek bij het zien van een paard, maar om er nu zo direct mee aan de slag te gaan: geen haar op mijn hoofd die daaraan dacht.

Maar soms lopen dingen zoals ze lopen. En bleek een paardencoach-sessie onderdeel te zijn van een grotere leergang die ik volgde, zonder dat de cursisten dat van tevoren wisten. Het was een verrassingselement. En zo gebeurde het dat ik samen met een medecursist onwetend het erf van een manege opreed. Iedereen enthousiast.

Ik compleet in paniek.

En tijdens de welkomstwoord van Margreet kon ik dat niet langer verbergen. Ik wilde hier niet zijn! Gelukkig wist Margreet me snel te kalmeren. Haar eerste woorden waren zo ongeveer: “je hoeft hier helemaal niets. Jij bepaalt wat je gaat doen vandaag”. En dat stelde me wat meer gerust. Ik zou wel zien wat de dag zou brengen. Terwijl iedereen met het paard in de bak ging, bleef ik erbuiten staan toekijken. Toen ik na een tijdje de rust van het paard zag, en de gemoedelijkheid die van haar uitging, heb ik aangegeven ook de bak in te willen, maar wel op een afstandje.

Onder de zorgvuldige begeleiding van Margreet, en binnen de veilige bedding van de groep, kwam ik op mijn eigen tempo en met kleine stapjes dichterbij.

Er kwam steeds meer contact met het paard en op een gegeven moment keken we elkaar in de ogen. Ik kon de verbinding tussen ons voelen, en ik kan het niet anders omschrijven dan magisch.

De rust en acceptatie die in die blik lag hebben me diep geraakt. Het is goed. Ik accepteer jou en jouw stappen. Dat is wat ik erin las. Die ervaring heeft me vertrouwen gegeven. Vertrouwen om aan het einde van de sessie zelfs ook zelf een klein stukje met haar te lopen. Heel spannend! Maar toch. Dat had niemand die ochtend voor mogelijk gehouden en ikzelf het allerminst.

Na de euforie van deze zelfoverwinning heb ik een paar weken later contact opgenomen met Margreet voor een individuele vervolgsessie. Allereerst om de paardenangst nogmaals aan te gaan en de positieve ervaring meer te laten beklijven. Daarnaast om de oefeningen te doen mijn medecursisten eerder hadden doorlopen.

En ook dat werd een bijzondere sessie. Zo nu en dan confronterend in hoe ik met dingen omga.

Maar het heeft me ook nu weer vooral vertrouwen gegeven. In hoe ik naar mijn eigen grenzen luister en voorwaarden creëer, hoe ik richting geef, hoe ik besluiten neem. In verbinding met mezelf en in verbinding met de ander.

Margreet zorgde continu voor veiligheid. Stemde steeds af. Stelde vragen. Reflecterend op wat er gebeurde en of het oké was voor mij. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld.

Ik kijk dan ook dankbaar terug op deze twee bijzondere coachsessies. Mijn angst voor paarden zal wellicht nooit voor 100% verdwijnen, maar als ik nu paarden zie of aan paarden denk, denk ik aan deze bijzondere ontmoetingen en aan wat ze me hebben gebracht. De angst is wat meer naar de achtergrond verdwenen. En ik ben een hartverwarmende en inspirerende ervaring rijker!

Ter afsluiting

Geldt dit alleen voor deze deelnemer? Nee, er zijn veel meer deelnemers die in meer of mindere mate (en dan hebben we het hier niet over gezonde spanning) angst voor paarden hebben. Oorzaken zijn legio: van een naar beeld op t.v. tot van een paard gevallen tot aan ongelukken zoals bij de schrijver van deze blog.

PaardenInzicht en Margreet Noordanus hebben hier veel ervaring mee, mooie is, dat ook als iemand over zijn grenzen gaat en na jaren voor het eerst een paard durft aan te raken, de paarden ervoor zorgen dat deze deelnemers hun grenzen niet voorbijgaan.  Je hebt tenslotte niet in 1 dag leren lopen, toch willen mensen dan graag ook maar direct van het gedoe af zijn. En forceren zichzelf dan alsnog om met een coachpaard te gaan lopen. Of zij durven geen nee te zeggen tegen een aanwezige teamcoach of tegen een een teamlid die heel vriendelijk aanbieden ‘wel even verder te helpen’. Paarden roepen dit gelukkig een halt toe en willen dan bijvoorbeeld niet meelopen: zodoende krijgt een deelnemer de kans stap voor stap hieraan te werken, op een manier die niet alleen voor vandaag helpt maar ook voor morgen en overmorgen! Dit vanzelfsprekend onder begeleiding van mij als paardencoach, waarbij ik heel zorgvuldig de acties en reacties tussen deelnemer en paard monitor en hier vragen over stel, waarbij de belangrijkste doelen bewustwording en het direct herkennen en reageren op de angst zijn. Is hier succesvol aan gewerkt, dan kan een deelnemer na een sessie zelf stap voor stap hieraan verder werken.

Resultaat: altijd weer heel bijzonder om iemand met steeds meer vertrouwen de paardenbak in te zien stappen. En een ander resultaat is steevast dat deelnemers daarna ook professioneel en op persoonlijk vlak, in positieve zin stappen maken.

Neem contact op met Margreet om aan de slag te gaan, bel 0622360999 of mail naar info@paardeninzicht.nl 

PS: het komt voor dat een coachpaard en deelnemer die bang is voor paarden, niet tot contact komen, dit is voor mij een reden om een sessie af te sluiten en de deelnemer te adviseren om een huisarts, bevoegd therapeut of psycholoog te consulteren.